Znaczenie tatuażu dla mężczyzn w postaci samurajów i ich umiejscowienia

Tatuaże męskie przedstawiające samuraja należą do najbardziej tajemniczych. W artykule powiemy Ci, co oznaczają, czym są i gdzie lepiej je umieścić.

Wizerunek japońskiego wojownika niesie ze sobą szczególną filozofię. Wiąże się to z kodeksem honorowym i określoną pozycją życiową, podążając ścieżką militarną.

Klasa samurajów powstała w VII wieku i przestała istnieć w XX wieku. Klasa wojskowa była szanowana i szanowana. Symboliczne znaczenie tatuaży wiąże się z zasadami życia samurajów.

Właściciel tatuażu solidaryzuje się z postulatami, ma takie same poglądy. Jest sprawiedliwy, nieustraszony, uczciwy i prawdomówny. Szanuje tradycje, szanuje starszych, ma własną godność, jest gotowy do poświęcenia.

Ci, którzy wybierają takie tatuaże, stale poprawiają się fizycznie. Dla nich ważna jest siła umysłu, odwaga i odporność, pomimo trudności, jakie napotykają w życiu.

To symbol walki życia, takie tatuaże wybierają mężczyźni, którzy wyróżniają się dyscypliną i wewnętrzną siłą. Samuraj na męskim ciele uosabia hojność i mądrość osoby.

W Japonii te tatuaże samurajskie są nakładane za pomocą Irezumi przy użyciu bambusowego sprzętu z metalowymi igłami.

Tatuaże o tematyce samurajów są monochromatyczne i kolorowe. Najbardziej poszukiwane są kolorowe pigmenty - czerwony, żółty, niebieski i ich kombinacja.

Farby te dobrze współgrają z tradycyjnymi technikami starej szkoły. Na przykład są one podstawowym stylem starej szkoły z nieodłącznym czarnym konturem dla każdego elementu.

Kolorystyka stylu jest dość jasna i chwytliwa. Zwykle jeden kolor jest kolorem wiodącym, pozostałe uzupełniają jedynie ogólny obraz. Te same kolory są używane w japońskiej sztuce tatuażu.

W tym przypadku podstawą tatuażu jest czarny pigment. Na tym tle powstają kolorowe, przeplatające się wzory, które łączy wspólna idea.

Modne jest połączenie czarnych i czerwonych pigmentów. Główny wątek narysowany jest czarnym atramentem. Czerwieni dodają do rysunku negatywną kolorystykę, kojarzoną z krwawą ścieżką wojownika.

Na przykład, krwawe słońce za plecami samuraja, fruwające liście, plamy krwi na jego mieczu i zbroi tworzą się na czerwono. Czasami ledwo zauważalny czerwony odcień podkreślają detale zbroi samurajów lub krwawy cień wojownika.

Często na szkicu pojawiają się czerwone plamy - elementy stylu abstrakcyjnego. Wykonane w kolorze doskonale łączą się z podstawową techniką przyjętą jako podstawa szkicu.

Opcje monochromatyczne są doskonale przekazywane w takich kierunkach stylistycznych, jak blackwork, realizm, grafika, styl szkicu. Każdy z nich ma szereg własnych cech.

W tym przypadku wojownika można przedstawić w tradycyjny i realistyczny sposób. Może być płaski i obszerny, lakoniczny i złożony.

Na przykład w technice blackwork samuraj wydaje się pojawiać z czarnego tła, które obfituje w tatuaż. Realistyczny wojownik, wykonany w czerni i bieli, wygląda szczególnie hipnotyzująco.

Graficzny samuraj jest nierealny, ale proporcjonalny. Nie ma cieni ani upierzenia. Wszystkie kontury i objętość są definiowane przez pociągnięcia i linie. Niedopuszczalne jest rozcieńczanie użytej farby.

Styl szkicu to modny trend w świecie tatuażu, idealny do przekazywania motywów samurajskich. Styl jest nieco surowy, jego rysunki przypominają nienarysowane szkice ołówkiem.

Trash polka to nietuzinkowy styl dla tego motywu. Ucieleśnienie samurajów w technice łączenia niestosownych wygląda bardzo imponująco.

Tatuaże samurajskie różnią się kompletnością obrazu, fabułą, szczegółem, sposobem wykonania. Może to być wizerunek wojownika, pojedyncze elementy zbroi samurajów.

Każdy szkic jest niepowtarzalny i samowystarczalny, niezależnie od koloru i techniki body artu. Jednym z popularnych obrazów jest maska ​​samuraja mengu. Jest talizmanem przeciwko nieżyczliwym i ma inny kształt.

Wykonywany w przerażający sposób, jest kluczowym elementem zbroi wojownika. Uzupełniają go różne elementy tkwiące w zasobach o określonych stylach (na przykład kolory, czaszki).

Może przypominać ludzki grymas lub być wykonywany w postaci obnażającego się demona bestii. Samuraje używali go tylko w walce.

Mengu jest zazwyczaj rysowane w stylu orientalnym z elementami pyska smoka (szeroki nos, spuchnięte nozdrza, duże kły). Znaczenie takiego obrazu polega na tym, że człowiek wszedł na ścieżkę wojownika i jest gotowy na wszelkie próby.

Częstym wyborem klientów salonów tatuażu jest hełm samuraja kabuto, który służy jako ochrona wojownika. Ma wysokie rogi, masywną górną część. Często taki wojownik uzupełniał swoją ochronę potężną zbroją.

Wojownik jest przedstawiony z mieczem i bronią palną. Wszystkie rodzaje tatuaży mówią o męskości, budzącej grozę postaci, za którą kryje się silna osobowość.

Zastraszające samurajskie tatuaże w pełnym rynsztunku można znaleźć w stylu thrash polka. To tutaj najczęściej stosuje się kombinację czerwonych i czarnych pigmentów.

Ideą tatuażu może być broń samurajska, metalowa lub skórzana kolczuga. Obraz samego wojownika często uzupełniają bambusowe drzewa, gałęzie i płatki sakury, góry i rzeki.

Każdy dodatek ma swoje znaczenie. Bambus oznacza długowieczność, dążenie do góry. Sakura - przemijanie życia. Góry są symbolem niejednoznacznym, znakiem odzwierciedlenia ładu światowego.

Oprócz kałuż krwi i płatków kwiatów, samurajowie są czasami malowani na tle wachlarzy i altan. Sami wojownicy mogą być albo w pełnym umundurowaniu bojowym, albo w kimonie, bez hełmu i maski, czasem w charakterystycznym słomkowym kapeluszu.

Często włosy samuraja są zebrane w kok i rozczochrane. Jest zawsze spokojny i pewny siebie. Przedstawiany jest jako dumny samotnik, młody i dojrzały mężczyzna.

Wojownika można przedstawić jako zamyślonego, spokojnie stojącego na tle księżyca lub słońca. W innych szkicach atakuje, toczy zaciekłą walkę, dobywając miecza.

W technice wschodniej wojownik jest przedstawiany ze smokiem, symbolizującym mądrość i niebiańskie błogosławieństwa. Sposób wykonania nie realizuje celu realizmu. Jest jednak dość malowniczy.

Umieszczenie tatuażu przedstawiającego samuraja zależy od wielkości rysunku, anatomii ciała konkretnego klienta, ilości pracy, umiejętności artystycznych mistrza.

W technice rękawa układa się go od barku do nadgarstka, całkowicie zakrywając ramię. W tym przypadku sam samuraj jest zwykle jednym z elementów ogólnego wzoru rękawa. Ta technika jest zwykle stosowana w tatuażach orientalnych.

Technika kostiumowa polega na zakryciu większej części ciała. Dla Japończyków jest to do 70%, ale w naszym kraju mężczyźni rzadko wykonują tatuaże jednocześnie na plecach, ramionach, dolnej części pleców i udach.

Najczęściej trójwymiarowe obrazy zdobią całą powierzchnię fizycznie rozwiniętego męskiego grzbietu. Tutaj mistrzowie wypełniają obszerne dzieła, często umieszczając głównego bohatera w centrum kompozycji.

Tył to najlepsze miejsce na duże i średnie męskie tatuaże. Nawet z wiekiem zastosowany tutaj wzór nie będzie zwisał i nie blakł tak szybko, jak to się dzieje gdzie indziej.

Ponadto pozycja na plecach nigdy nie będzie się nudzić ani denerwować po pewnym czasie od aplikacji. Określając miejsce, kierują się względami otwartości: nie każdy lubi otwarte tatuaże, często są one sprzeczne z dress codem.

Oprócz tatuaży na środku, szkic na plecach można umieścić z jednej strony, chwytając łopatkę i rozciągając się od szyi do uda. W takim przypadku tatuaż może sięgać od ramienia do łokcia.

Świetnymi miejscami do pokazania samuraja na ramieniu są ramię i przedramię. Zarówno małe tatuaże tematyczne, jak i fabuły są tutaj wyraźnie widoczne. Małe tatuaże są wypchane na pięści.

Niezwykłym rozwiązaniem jest umieszczenie tatuażu obejmującego kilka stref: od ramion do łokcia, przedramienia, mostka, łopatki oraz od boku do uda. Przy takim ułożeniu wojownik jest zwykle wypchany na ramieniu, a dodatkowe elementy rozciągają się na inne części ciała.

Tatuaże Sketch są nakładane w różnych miejscach. Oprócz ramienia i mostka te tatuaże świetnie prezentują się na nodze. Jednak rozmiar obrazów może się różnić.

Lokalizacja może zależeć od bólu zabiegu. Na przykład przeniesienie obrazu pod skórę dłoni jest mniej bolesne. Jest wiele tkanek miękkich, niewiele zakończeń nerwowych.