Φτιάχνοντας μια σχάρα παπουτσιών στο διάδρομο με τα χέρια σας

Ένα ράφι παπουτσιών στο διάδρομο είναι ένα έπιπλο που περιλαμβάνεται στον αριθμό και τη διαμόρφωση των κάτω ράφια μιας πολυλειτουργικής ντουλάπας, αλλά πιο συχνά, εξακολουθούν να αγοράζονται ξεχωριστά ράφια για παπούτσια με πόδια ή συνδεδεμένα σε βάση δαπέδου.

Ένα ράφι παπουτσιών που φτιάχνετε μόνοι σας για το διάδρομο είναι σημαντικά ανώτερο σε ποιότητα και απόδοση από τα αντίστοιχα βιομηχανικά. Το γεγονός είναι ότι οι κατασκευαστές, για να αποκτήσουν υπερ-κέρδη, είτε υπερεκτιμούν αδικαιολόγητα τις τιμές, είτε εξοικονομούν υλικά, και μερικές φορές παραβιάζουν την τεχνολογία. Η αυτοσυναρμολόγηση σας επιτρέπει να παρακάμψετε αυτόν τον περιορισμό επιλέγοντας υλικά κατασκευής υψηλής ποιότητας: σανίδες και κόντρα πλακέ, πιθανώς επαγγελματικός χαλύβδινος σωλήνας, κατάλληλοι συνδετήρες, η ποιότητα των οποίων είναι αναμφισβήτητη. Θα χρειαστείτε:

• καλώδιο τροφοδοσίας ή ασύρματο τρυπάνι / κατσαβίδι και τρυπάνια για μέταλλο.
• μεζούρα και τετράγωνο χάρακα, δείκτης κατασκευής (τεχνικός).
• παζλ με ένα σετ κοπτικών πριονιών - ή ένα μύλο με δίσκους κοπής για μέταλλο.
• μαχαίρι κατασκευής και συναρμολόγησης.

Αναλώσιμα:

• βίδες αυτοεπιπεδώματος.
• μπουλόνια με παξιμάδια και πρέσα, ροδέλες grover.
• Κόλλα PVA ή "Moment-1".
• φύλλα από κόντρα πλακέ, κομμάτια ξυλείας, για παράδειγμα, 30 * 30 mm, πάχος όχι μεγαλύτερο από 20 mm.
• άκρη επίπλων.

Συνιστάται να αγοράσετε τους πιο ανθεκτικούς - όλους τους χαλύβδινους τροχούς με διάμετρο έως 10 cm. Κατασκευάζονται με βάση βιομηχανικά ρουλεμάν - και έχουν σχεδιαστεί για μικρά καροτσάκια, καροτσάκια και καροτσάκια νοσοκομείων που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά χειρουργημένων ασθενών στο χειρουργείο. Αυτό θα εξασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργία της συρόμενης σχάρας παπουτσιών για περισσότερο από μία δεκαετία. Το γεγονός είναι ότι η μεταφορά μιας σχάρας παπουτσιών στα χέρια μπορεί να αποδειχθεί σημαντικό εμπόδιο για τους ιδιοκτήτες - για παράδειγμα, όταν στέκεται σε ένα στενό και απρόσιτο μέρος, ακριβώς μεταξύ του τοίχου και του πεζοδρομίου.

Πριν ξεκινήσετε τη συναρμολόγηση, αποφασίστε για ένα σχέδιο: έτοιμο ή δικό σας. Για παράδειγμα, οι διαστάσεις μπορεί να είναι οι εξής:

• πλάτος - 90 cm.
• ύψος - 918 mm.
• βάθος - 16 cm.
• το κενό μεταξύ του δαπέδου και του κάτω ράφι είναι 8 cm.
• ύψος από το πρώτο ράφι στο δεύτερο - 336 mm.
• ύψος από το δεύτερο ράφι στο τρίτο - 315 mm.
• ύψος από το τρίτο ράφι στην κορυφή - 142 mm.
• το πλάτος κάθε πόρτας είναι 821 mm (λαμβάνοντας υπόψη το πάχος των σανίδων και την πλευρά της επάνω σανίδας, η οποία λειτουργεί ως βάση).
• πλάτος ραφιού - 115 mm.
• το πάχος των σανίδων είναι 16 mm.

Η γωνία ανοίγματος της πόρτας επιλέγεται έτσι ώστε το κυκλικό τόξο που περιγράφεται από το άνω άκρο να μην υπερβαίνει τα 115 mm. Είναι εύκολο να βάλεις - και να βγάλεις - οποιαδήποτε παπούτσια σε αυτό το κενό. Ωστόσο, η πόρτα μπορεί επίσης να ανοίξει σε ολόκληρη (τη δεξιά) γωνία. Οι τροχοί επίπλων εγκαθίστανται κατόπιν αιτήματος του κύριου ιδιοκτήτη. Ας απαριθμήσουμε ένα σύνολο τμημάτων.

1. Κάτω και πάνω άκρο - 2 τεμάχια (κομμάτια σανίδας).
2. Πλευρικά τοιχώματα - 2 τεμ. Έχουν το ίδιο πλάτος με τα προηγούμενα εξαρτήματα.
3. Μπροστινή πλευρά - 3 τεμ.
4. Χωρίσματα - 2 τεμ. Αυτά είναι τα ράφια.
5. Τρίγωνα ενίσχυσης... Πρόκειται για λωρίδες τετραγωνισμένης ξυλείας κομμένες στη μέση. Για μια σωστή, ομοιόμορφη κοπή, θα χρειαστείτε όχι μόνο σημάδια, αλλά και σίγουρες, ακριβείς κινήσεις του πλοιάρχου. Σε βιομηχανικές συνθήκες, τέτοιες μισές ράβδοι κατασκευάζονται με μηχανισμό τροφοδοσίας και οδηγούς που δεν επιτρέπουν στο παζλ να κινείται και να χαλάει τα εξαρτήματα που βρίσκονται ήδη στη διαδικασία κοπής τους.
6. Λαβές επίπλων - 3 τεμ. Συνιστάται να αγοράσετε έτοιμα. Είναι δύσκολο να τα αλέσετε ανεξάρτητα χωρίς δρομολογητή.Ωστόσο, ορισμένοι τεχνίτες χρησιμοποιούν παλιές λαβές από ντουλάπια και ντουλάπια που κατασκευάστηκαν την εποχή της ΕΣΣΔ - αυτά τα μέρη χρειάζονται μόνο καθαρισμό και βαφή.

Επιλογή υλικών

• Μασιφ ξυλο. Το πιο ακριβό υλικό. Πλεονεκτήματα - ανθεκτικότητα, αντοχή σε στίγματα, φιλικότητα προς το περιβάλλον. Εκτός από τη βελανιδιά και την οξιά, χρησιμοποιούνται πεύκα, καρύδια, έλατο, σημύδα και ακακία. Κάθε τύπος ξύλου διαφέρει σε δύναμη και πυκνότητα και χαρακτηρίζεται από μια συγκεκριμένη απόχρωση χρώματος.

• Μοριοσανίδες ή MDF... Το πρώτο διογκώνεται από το να βραχεί, το δεύτερο - μπορεί να το μεταφέρει, επιπλέον, περισσότερες από μία φορές. Ένα παράδειγμα αυτού είναι οι πόρτες και τα παράθυρα MDF με κενά. Προκειμένου να αποφευχθεί η δηλητηρίαση από φορμαλδεhyδη, ο πωλητής πρέπει να δώσει στον καταναλωτή πιστοποιητικό ασφαλείας - για να επιβεβαιώσει την παρουσία της μέγιστης επιτρεπόμενης συγκέντρωσης αυτών των επιβλαβών ουσιών.

• Μέταλλο... Δεν βρέχεται και δεν λυγίζει, αρκεί μόνο μία φορά για να το αντιμετωπίσετε με μια σύνθεση κατά της καταστροφής λόγω υψηλής υγρασίας. Το μειονέκτημα των μεταλλικών κατασκευών είναι το μεγαλύτερο βάρος, το οποίο περιπλέκει τον καθαρισμό του δωματίου.

• Πλαστική ύλη - τα πλαστικά είναι διαφορετικά. Θα πρέπει να είναι καθόλου άοσμο - ακόμη και σε ένα διάλειμμα, μια έντονη μυρωδιά δεν πρέπει να γίνεται αισθητή. Για παράδειγμα, το PET θεωρείται σχετικά ακίνδυνο, από το οποίο κατασκευάζονται μπουκάλια και φιάλες τροφίμων. Το μειονέκτημα είναι ότι πολλοί τύποι και ποικιλίες πλαστικών είναι εξαιρετικά τοξικοί: στη ζέστη αρχίζουν αμέσως να εξατμίζονται πτητικές οργανικές ενώσεις, επιπλέον, σχεδόν όλο το πλαστικό φοβάται τον παγετό, ρωγμές μετά από παρατεταμένη έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία και την κλειστή έκδοση το προϊόν δεν επιτρέπει την διέλευση αέρα. Συνιστώνται εδώ ανοιχτά ράφια παπουτσιών.

Εάν δεν χρησιμοποιείτε μασίφ ξύλο, αλλά MDF ή μοριοσανίδες, το μπορντούρα είναι απαραίτητο εδώ. Η άκρη μπορεί να γίνει στο σπίτι από οποιοδήποτε χαρτί - απλά πρέπει να εμποτιστείτε με αδιάβροχη κόλλα που είναι ανθεκτική στην κάμψη. Για την πλαστική μπορντούρα, θα χρειαστείτε ένα μηχάνημα μπορντούρας και κόλλα. Χρησιμοποιείται κυρίως κόλλα θερμής τήξης, που θερμαίνεται σε ειδικό πιστόλι με θερμαντικό στοιχείο - σε θερμοκρασία δωματίου, το ραβδί κόλλας (ή δέμα, σύρμα) μοιάζει με παραφίνη, η οποία πρέπει να θερμανθεί μέχρι να μαλακώσει ώστε να γίνει κολλώδης, σαν παχύ σιρόπι. Το περίβλημα PVC που αγοράζεται από τον πλησιέστερο διανομέα προϊόντων τελικής επεξεργασίας δεν πρέπει να έχει πάχος μεγαλύτερο από 2 mm. Για το σκοπό αυτό, κόβεται μια στενή αυλάκωση κατά μήκος των άκρων (άκρες), στην οποία εισάγεται η λωρίδα άκρων σε σχήμα Τ.

Τα εσωτερικά μέρη της σχάρας παπουτσιών είναι επενδεδυμένα με ένα τετραπλάσιο λεπτότερο άκρο - πάχος μισού χιλιοστού. Εάν το ζήτημα της διατήρησης της υγείας για πολλά χρόνια είναι στην πρώτη θέση για εσάς, επιλέξτε ένα φιλικό προς το περιβάλλον άκρο, για παράδειγμα, ένα συνθετικό με βάση το ABS-ακρυλονιτρίλιο-βουταδιένιο-στυρόλιο.

Το πλαίσιο συναρμολογείται με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Αυτά είναι η κορυφή του τραπεζιού, το κάτω μέρος και οι πλευρές. Η συναρμολόγηση πραγματοποιείται είτε σε τριγωνικούς διαμήκεις αποστάτες, στερεωμένους με βίδες με αυτοκόλλητη τομή, είτε μέσω μπουλονιών επιβεβαίωσης (βίδες ευρώ επίπλων). Για να μην χαλάσουν τα βύσματα την εμφάνιση του προϊόντος, χρησιμοποιούνται γωνίες επίπλων αντί για επιβεβαιώσεις.

Μετά τη συναρμολόγηση της δομής στήριξης, τα ράφια τοποθετούνται. Η στερέωση στα πλευρικά τοιχώματα και στον πίσω τοίχο πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας επιβεβαιώσεις ή γωνίες. Στο τέλος, ο πίσω τοίχος είναι εγκατεστημένος. Η εγκατάστασή του πραγματοποιείται υπό ορθή γωνία - η δομή δεν πρέπει να κλίνει.

Τα εξαρτήματα περιλαμβάνουν κυρίως λαβές πόρτας. Ο ευκολότερος τρόπος για να τα ασφαλίσετε είναι με βίδες με αυτοκόλλητη τομή. Για αυτό, οι λαβές έχουν οπές στο σώμα, οι οποίες εξασφαλίζουν την άμεση σύνδεσή τους με το υλικό του μπροστινού (κινητού) τμήματος. Υπάρχουν βρόχοι σε λαβές παλαιού τύπου - τουλάχιστον δύο σε κάθε μία.

Η διακόσμηση (φινίρισμα) της σχάρας παπουτσιών είναι μια πραγματική πτήση φαντασίας και εφευρετικότητας του πλοιάρχου. Για παράδειγμα, σε ένα ντουλάπι παπουτσιών συναρμολογημένο από πολλά ράφια, μπορείτε να εγκαταστήσετε ράφια αριστερά και δεξιά, διαφορετικά σε ύψος. Αυτό θα επιτρέψει στα καλοκαιρινά, εκτός εποχής και χειμερινά παπούτσια να χωρέσουν στο ίδιο διαμέρισμα. Το ράφι παπουτσιών δεν πρέπει να διαφωνεί έντονα με το γενικό εσωτερικό του διαδρόμου - διατηρείται το ίδιο στυλ του σπιτιού ή του διαμερίσματος, ξεκινώντας από τα χρώματα. Ένας καθρέφτης μπορεί να εγκατασταθεί στον πίσω τοίχο από μέσα. Οι πόρτες, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, καθρεφτίζονται επίσης. Στον πάγκο της σχάρας παπουτσιών - στην πραγματικότητα, είναι επίσης ένα μικρό τραπέζι - τοποθετούνται κάποια μικρά πράγματα, χωρίς τα οποία ο ίδιος ο διάδρομος δεν μπορεί να κάνει.

Οι σχεδιαστικές λύσεις που βασίζονται στη δημιουργία μιας σχάρας παπουτσιών περιλαμβάνουν όχι μόνο τη βαφή του προϊόντος, αλλά και το φινίρισμα με διακοσμητικό φιλμ. Για παράδειγμα, οι αποχρώσεις και οι υφές που θυμίζουν βελανιδιά ή οξιά συνδυάζονται με ελαφρούς, παστέλ τόνους των τοίχων, καθώς και με μια ντουλάπα σε κεράσι ή σκιά.

Η διακόσμηση της πόρτας γίνεται ξεχωριστά. Εκτός από τις ειδικές χειρολαβές που κατασκευάζονται σε μοτίβο, χρησιμοποιείται επίσης καλλιτεχνική ζωγραφική στις πόρτες. Αντί του τελευταίου μπορεί να χρησιμοποιηθεί υαλοπίνακας. Η χρήση τμημάτων (ορθογωνίων) ενός πραγματικού καθρέφτη μπορεί να προσφέρει στο διάδρομο συνολικά περισσότερο φωτισμό - το φυσικό φως που τους χτυπά αντανακλάται αμέσως.

Η είσοδος, διακοσμημένη και υλοποιημένη σε hi-tech ή μοντέρνο στιλ, συμπληρώνεται ουσιαστικά από μια σχάρα παπουτσιών από μεταλλικές κατασκευές, τη μονόχρωμη ή καθρεφτισμένη μπροστινή της πλευρά. Άλλα στυλ, όπως το κλασικό ή το μπαρόκ, περιλαμβάνουν είτε ζωγραφική είτε επικόλληση με συνθετική ταπετσαρία όχι μόνο στους τοίχους, αλλά και στα έπιπλα, συμπεριλαμβανομένης της σχάρας παπουτσιών. Σε σπάνιες περιπτώσεις, χρησιμοποιούνται ύφασμα και στρας. Η βαφή ή η επικόλληση γίνεται εν όλω ή εν μέρει. Ως αποτέλεσμα, ο διάδρομος θα αποκτήσει επιπλέον ατομικότητα.

Στην κατασκευή μιας καθαρά μεταλλικής σχάρας παπουτσιών, θα χρησιμοποιηθεί ένα προφίλ και ένας επαγγελματικός σωλήνας. Το μεταλλικό προφίλ είναι κατάλληλο για ανοιχτά ράφια, μπορείτε να τοποθετήσετε γυαλί σε αυτό - παίρνετε ένα ράφι με τζάμια. Αυτή η λύση είναι κατάλληλη για εσωτερική διακόσμηση στο στυλ του σκανδιναβικού μινιμαλισμού και επίσης συνδυάζεται με επιλογές σοφίτας και υψηλής τεχνολογίας. Θα χρειαστείτε έναν κόφτη γυαλιού για να κόψετε το γυαλί.

Τα βήματα συναρμολόγησης έχουν ως εξής:

• σημειώστε και κόψτε τον επαγγελματικό σωλήνα και το μεταλλικό προφίλ, ελέγχοντας το σχέδιο ·
• τα χαλύβδινα στοιχεία είναι καλύτερα συγκολλημένα - δεν θα καταρρεύσουν εάν οι βιδωτοί σύνδεσμοι ξαφνικά καταστούν άχρηστοι με την πάροδο του χρόνου (εκτός από μια μηχανή συγκόλλησης με ένα σύνολο ηλεκτροδίων, θα χρειαστείτε εμπειρία στη συγκόλληση).
• συγκολλήσεις με παρατυπίες και περίσσεια μετάλλου συγκόλλησης, περικοπή με μύλο.

Εάν η σχάρα παπουτσιών είναι κλειστή, τότε μπορεί να απαιτείται τελική συναρμολόγηση με σανίδες. Τα κουτιά παπουτσιών συναρμολογούνται είτε εξ ολοκλήρου από ξύλο είτε χρησιμοποιώντας μεταλλικό σκελετό. Οποιαδήποτε σχάρα παπουτσιών μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως γωνία (αυστηρά στη γωνία του δωματίου) και ως ανεξάρτητη δομή - για παράδειγμα, μεταξύ ντουλάπας και ντουλαπιού στο διάδρομο.

Ας απαριθμήσουμε τις ιδέες σχεδιασμού για μεταλλικά ράφια παπουτσιών.

• Ράφι τύπου ράφι. Τα κάτω χρησιμοποιούνται καθαρά για παπούτσια.

• Ταπετσαρισμένος πάγκος. Κάτω από το κάθισμα υπάρχουν ένα ή δύο ράφια για παπούτσια.

• Σύνθετη επιλογή - δύο κάθετα μπλοκ. Το ένα είναι ένα παγκάκι, το άλλο ένα «πολυώροφο» ράφι.

• Λυγαριά κατασκευή με ξύλινο σκελετό.

Όπως μπορείτε να δείτε, η σχάρα παπουτσιών δεν είναι ξεχωριστό αξεσουάρ. Μπορούν να του ανατεθούν διάφορες λειτουργίες - για παράδειγμα, ένα ράφι διαδρόμου, το οποίο αντικαθιστά εν μέρει τα πολυάριθμα ράφια σε μια ντουλάπα.

Για το πώς αλλιώς μπορείτε να φτιάξετε μια σχάρα παπουτσιών με τα χέρια σας, δείτε το παρακάτω βίντεο.