Όλα για τους ορόφους στο μπαλκόνι και τη χαγιάτι

Το μπαλκόνι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποθήκη ή μπορεί να γίνει σχεδόν ένα πλήρες δωμάτιο σε ένα διαμέρισμα, μόνο μικρό και όχι όπως τα άλλα. Ό, τι και να είναι, ένα άνετο μπαλκόνι ή χαγιάτι χρειάζεται δάπεδο υψηλής ποιότητας και εδώ ανοίγουν πολλές ενδιαφέρουσες επιλογές.

Το δάπεδο του μπαλκονιού είναι ένας συμβιβασμός που περιλαμβάνει αισθητική, στυλ, τιμή και εργασία. Και επίσης ο χρόνος ως σημαντικός πόρος για επισκευές. Σε μία από τις επιλογές, όλοι αυτοί οι συμμετέχοντες συγκλίνουν, ικανοποιούν το αίτημα των ιδιοκτητών και ξεκινούν οι επισκευές. Υπάρχουν 3 παραδοσιακοί τύποι διακόσμησης δαπέδου: δάπεδο, γέμιση, ξύλινο δάπεδο.

Η επένδυση ονομάζεται επικάλυψη που σχηματίζει το τελικό οπτικό εύρος και περιλαμβάνει την εγκατάσταση διαφορετικών υλικών. Μπορεί να είναι καταστρώματα, laminate, κεραμικά πλακίδια, λινέλαιο και άλλα.

Ακολουθεί μια γρήγορη επισκόπηση των διαφορετικών επιλογών δαπέδου.

• Κεραμικό πλακάκι. Θα διαρκέσει πολύ, είναι ανθεκτικό και ανθεκτικό στον παγετό, φιλικό προς το περιβάλλον και μη εύφλεκτο. Είναι εύκολο να την προσέχεις. Μεταξύ των μειονεκτημάτων - η επιφάνεια είναι κρύα στην αφή, και όχι ακόμα η υψηλότερη ηχομόνωση.

• Μουσαμάς. Οι παραλλαγές των χρωμάτων είναι διάφορες, είναι πολύ απλό να το τοποθετήσετε, είναι φθηνό, δεν φοβάται το νερό. Αλλά όσον αφορά τη διάρκεια ζωής, δεν είναι ο πιο πλεονεκτικός τύπος δαπέδου, μπορεί να χάσει την ευελιξία και είναι επίσης γεμάτος κατάγματα υπό την επίδραση χαμηλών θερμοκρασιών. Μπορεί να παραμορφωθεί υπό μηχανική καταπόνηση.

• Decking (ένα άλλο όνομα είναι παρκέ κήπου). Ελαφρύ υλικό, ανθεκτικό σε εξωτερικές επιδράσεις, εύκολο στην εγκατάσταση, αισθητική εμφάνιση. Αλλά κοστίζει επίσης πολύ.

• Πάνελ PVC. Έχουν μικρό πάχος, είναι μη καύσιμα και ανθεκτικά στο νερό, εύκολο στην εγκατάσταση και ανθεκτικά σε επιθετικές ενώσεις. Αλλά το υλικό μπορεί να ονομαστεί σχετικά εύθραυστο.

• Φυλλωτός. Αυτός ο τύπος δαπέδου δεν είναι πλέον τόσο εύθραυστος, μπορεί να αντέξει μακροπρόθεσμα φορτία. Υπάρχουν πάντα πολλά να διαλέξετε για υπεριώδες και θερμικό σοκ, και ανάλογα με τα χρώματα. Αλλά το έλασμα φοβάται την υγρασία και εάν ένα πάνελ αποτύχει, θα είναι δύσκολο να το αντικαταστήσετε με άλλο.

Ένα αυτοεπιπεδούμενο πάτωμα είναι μια διαδικασία πολλαπλών σταδίων που περιλαμβάνει τον υπολογισμό της περιοχής ενός μπαλκονιού ή χαγιάτι, την προετοιμασία ενός χώρου εργασίας, τη στεγανοποίηση, τον καθορισμό των ορίων, τον καθορισμό φάρων οδηγού, την προετοιμασία μιας λύσης και την άμεση έκχυση μιας επίστρωσης. Αυτός φαίνεται να είναι ένας ιδιαίτερα δύσκολος τρόπος διαμόρφωσης του δαπέδου, καθώς οι άπειροι άνθρωποι σπάνια ασχολούνται με το χύσιμο - το κόστος των λαθών είναι πολύ υψηλό.

Ένα εντελώς αναμεμειγμένο διάλυμα χύνεται από την πιο μακρινή γωνία μεταξύ των φάρων. Έτσι, η περιοχή ολόκληρου του μπαλκονιού χύνεται, η λύση μετατοπίζεται σταδιακά προς την πόρτα, η επιφάνεια γίνεται ομοιόμορφη και λεία. Στο τέλος της εργασίας, ο πλοίαρχος εισέρχεται ήρεμα στο σπίτι. Η επιφάνεια παραμένει στεγνή.

Μέσα σε τρεις ημέρες, η επιφάνεια έκχυσης πρέπει να υγραίνεται, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος ρωγμής. Μπορείτε επίσης να το πασπαλίζετε με άμμο, ακόμη και να χρησιμοποιείτε πριονίδι, τότε αυτά τα κατασκευαστικά απόβλητα θα αφαιρεθούν από το πάτωμα χωρίς προβλήματα.

Το ξύλο είναι το πιο συνηθισμένο φυσικό υλικό που χρησιμοποιείται στις ανθρώπινες κατοικίες. Το κύριο πλεονέκτημα του ξύλου είναι η χαμηλή θερμική αγωγιμότητα του. Και αυτή η ιδιότητα σας επιτρέπει να εξοπλίσετε ζεστά δάπεδα που είναι ευχάριστα στην αφή.Είναι αισθητικά, φιλικά προς το περιβάλλον και ανθεκτικά. Το δέντρο είναι απίστευτα εύπλαστο στην επεξεργασία, οπότε όχι πολύ έμπειροι ιδιοκτήτες μπορούν να αντιμετωπίσουν τη διάταξη ενός ξύλινου δαπέδου στο μπαλκόνι.

Μπορεί να χρειαστεί να φτιάξετε κορμούς για το ξύλινο πάτωμα. Για την τοποθέτηση, σε αυτή την περίπτωση, λαμβάνεται μια αποξηραμένη, υψηλής ποιότητας ξυλεία. Το τμήμα του πρέπει να είναι ίσο με το ύψος στο οποίο ανεβαίνει το πάτωμα, μείον το πάχος της σανίδας που πρόκειται να τοποθετηθεί. Και επίσης το δάπεδο με κορμούς μπορεί να χρειαστεί να είναι μονωμένο. Γυάλινο μαλλί ή μαλλί βασάλτη, μαλλί σκωρίας, καθώς και εξωθημένος αφρός πολυστερίνης χρησιμοποιούνται ως μονωτήρας θερμότητας.

Τελικά, η σανίδα λαμβάνεται ως το τελικό δάπεδο - αυτό είναι το πιο αποδεκτό υλικό. Είναι κατασκευασμένο με κλειδαριές στις άκρες έτσι ώστε το εξάρτημα κατά την εγκατάσταση να είναι υψηλής ποιότητας και χωρίς προβλήματα. Δεδομένου ότι το ξύλο είναι μαλακό, τρίβεται εύκολα, επομένως, δεν μπορείτε να το κάνετε χωρίς μια τελική σύνθεση. Μπορεί να είναι βερνίκι (ειδικά επίκαιρο) ή βαφή. Εάν χρησιμοποιούνται σανίδες διαφορετικών διαμετρημάτων για δάπεδα, ετερογενείς, ένα στρώμα χρώματος θα το καλύψει αυτό.

Τα μπαλκόνια είναι ανοιχτά, τζάμια και δεν θερμαίνονται. Και ανάλογα με τον τύπο, θα επιλεγεί και ο τύπος δαπέδου.

• Ένα ανοιχτό μπαλκόνι εκτίθεται σε εξωτερικές συνθήκες όπως κανένα άλλο. Γι 'αυτό είναι εξοπλισμένο σύμφωνα με ειδικά κριτήρια: η επένδυση δαπέδου πρέπει να αντέχει στον παγετό, τη βροχή και το ενεργό καλοκαιρινό υπεριώδες φως. Θα ήταν ωραίο αν η επίστρωση έχει επίσης αντιολισθητικές ιδιότητες, καθώς η βροχή και το χιόνι μπορούν να μπουν στο πάτωμα. Κεραμικά πλακάκια, πέτρα, κεραμικά από πορσελάνη, καθώς και ειδικές χρωματικές συνθέσεις θα προσαρμοστούν σε τέτοιες απαιτήσεις.

• Το τζάμι μπαλκόνι δεν κάνει πλέον τόσο σκληρές απαιτήσεις. Δηλαδή, το ίδιο δέντρο μπορεί ήδη να τοποθετηθεί πάνω του. Το χαλί (και αυτό είναι επίσης μια επιλογή για κάλυψη) και το laminate προκαλούν μικρές ανησυχίες. Λόγω της συμπύκνωσης, το χαλί μπορεί να κορεστεί με υγρασία και το έλασμα παραμορφώνεται κάτω από τη θερμοκρασία.

• Ένα μη θερμαινόμενο μπαλκόνι απαιτεί μόνωση δαπέδου. Συχνά επιλέγεται η επιλογή κάλυψης από κόντρα πλακέ στα κούτσουρα, η οποία ανεβάζει το πάτωμα και χρησιμεύει ως πρόσθετος χώρος για θερμομόνωση. Η ίδια επίστρωση οργανώνει μια οριζόντια βέλτιστη επίπεδη επιφάνεια για επένδυση. Μπορείτε να βάλετε τόσο επένδυση όσο και λινέλαιο σε αυτό. Αλλά ο δημοφιλής πλέον φελλός για μη θερμαινόμενο μπαλκόνι δεν θα λειτουργήσει, είναι πολύ υγροσκοπικός, το συμπύκνωμα θα μετατρέψει γρήγορα το κάλυμμα του φελλού σε σάπιο υλικό.

Το τι είναι καλύτερο εναπόκειται στους ιδιοκτήτες να αποφασίσουν, λαμβάνοντας υπόψη τις αρχικές δυνατότητες του μπαλκονιού ή της χαγιάτι, καθώς και πιθανές αλλαγές. Φυσικά, πολλά εξαρτώνται από τον προϋπολογισμό, από το μέγεθος του μπαλκονιού (άλλο πράγμα είναι η επισκευή ενός μικρού μπαλκονιού στο "Χρουστσόφ", άλλο - μια ευρύχωρη χαγιάτι σε ένα νέο κτίριο).

Η επιφάνεια πρέπει πρώτα να καθαριστεί και να ισοπεδωθεί. Η ισοπέδωση του δαπέδου σε ένα ανοιχτό μπαλκόνι δεν είναι το ίδιο με αυτό σε ένα κλειστό. Ένα καθαριστικό πλέγμα τοποθετείται στην καθαρισμένη πλάκα. Εάν η επίστρωση εκτελείται σε ανοιχτό μπαλκόνι, ο ξυλότυπος εγκαθίσταται περιμετρικά, αλλά σε κλειστό μπαλκόνι δεν χρειάζεται να το κάνετε. 2-3 φάροι τοποθετούνται στην επιφάνεια. Ακολουθεί η έκχυση του διαλύματος επίστρωσης. Και ήδη στο αποξηραμένο δάπεδο από σκυρόδεμα, τοποθετείται ένας θερμομονωτής και στη συνέχεια ένα άλλο στρώμα κονιάματος. Αυτή η επιφάνεια πρέπει να αφεθεί να στεγνώσει καλά, για μια εβδομάδα σίγουρα. Εάν η επιλογή σταματήσει σε μια αυτοεπιπεδούμενη επίστρωση, θα σκληρύνει γρηγορότερα.

Όταν δεν συνιστάται να κάνετε τη δομή του μπαλκονιού βαρύτερη, το υπόστρωμα τοποθετείται σε ξύλινο πλαίσιο. Και το πάτωμα θα είναι μια δομή τριών στρωμάτων - στρώσιμο, μόνωση και το ίδιο το δάπεδο. Έτσι φαίνεται η προετοιμασία δαπέδου πριν από το κύριο μέρος της επισκευής.

Παρ 'όλα αυτά, είναι απαραίτητο να σταθούμε στη διάταξη του υποδαπέδου με περισσότερες λεπτομέρειες, επειδή συχνά το έργο σταματά σε αυτό το στάδιο.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μια συμβατική επίστρωση αυξάνει το φορτίο στην πλάκα σκυροδέματος. Ακόμα κι αν το πάχος του στρώματος σκυροδέματος είναι ελάχιστο, αυτό αποτελεί ήδη έναν ορισμένο κίνδυνο. Υπάρχουν και άλλες μέθοδοι ισοπέδωσης, και αν έχετε αμφιβολίες για την επίστρωση, είναι καλύτερα να τις λάβετε υπόψη.

• Το στρώμα τσιμεντοκονίας δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από 5 εκ., Αλλά καλύτερο από 3 εκ. Ωστόσο, αν το κάνετε ακόμα λιγότερο, αυτό είναι ήδη γεμάτο ρωγμές.
• Η επιφάνεια του δαπέδου καθαρίζεται, στη συνέχεια φτιάχνονται φάροι, τοποθετείται κάτι συμπαγές στους φάρους (ένα κομμάτι κεραμικών πλακιδίων, για παράδειγμα). Επιπλέον, σε επίπεδο κτιρίου, οι φάροι εκτίθενται στο ίδιο επίπεδο και στεγνώνουν για μια μέρα. Μετά την ξήρανση, συνδέονται με κονίαμα - χρησιμοποιείται σπάτουλα - το κονίαμα ευθυγραμμίζεται οριζόντια χρησιμοποιώντας έναν κανόνα.
• Οι σχηματισμένες γραμμές φάρου πρέπει να στεγνώσουν για άλλη μια μέρα. Στη συνέχεια, το διάλυμα κατανέμεται μεταξύ των γραμμών, η επιφάνεια ισοπεδώνεται ξανά με τον κανόνα.
• Εάν το διάλυμα έχει ήδη σκληρύνει, αλλά δεν έχει βγει αρκετά ομοιόμορφα, η επιφάνεια σε αυτό το μέρος μπορεί να υγρανθεί με νερό για καλύτερη ευθυγράμμιση. Την τρίτη ημέρα, χρησιμοποιώντας μια σπάτουλα, μπορείτε να τραβήξετε προσεκτικά τα κομμάτια των φάρων και να σφραγίσετε τις αυλακώσεις με ένα διάλυμα.
• Και πάλι η ευθυγράμμιση, και πάλι η σπάτουλα και οι κανόνες.

Πρώτον, καθορίζεται το ύψος στο οποίο θα ανυψωθεί το δάπεδο. Και αυτό λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι η μόνωση τοποθετείται συνήθως κάτω από τα κούτσουρα.

Δεν υπάρχει τίποτα εξαιρετικά περίπλοκο στις οδηγίες:

• η ξυλεία κόβεται ακριβώς στο πλάτος του μπαλκονιού.
• τα κομμένα θραύσματα τοποθετούνται στο πάτωμα έτσι ώστε η απόσταση μεταξύ των εγκάρσιων ράβδων να είναι τουλάχιστον 40 cm (αλλά όχι μεγαλύτερη από 60).
• σε κάθε δοκό, γίνονται 2 οπές των σημείων στερέωσης (η τρύπα διεισδύει στο βάθος της δέσμης κατά το ήμισυ).
• η απόσταση μεταξύ των οπών διατηρείται τουλάχιστον 80 cm.
• μετά τη διάτρηση των διαμέτρων, τρυπάται το σκυρόδεμα μέσω της ξυλείας.
• τότε οι άγκυρες εισάγονται στις οπές και σφίγγονται, το βάθος της οπής που σχηματίζεται πρέπει να υπερβαίνει το μήκος του συνδετήρα κατά 2 ή και 3 cm, διαφορετικά οι συνδετήρες δεν μπορούν να εισαχθούν πλήρως.
• τότε οι διαμήκεις κορμοί τοποθετούνται στις σταθερές διαμέτρους, η απόσταση μεταξύ των κορμών είναι περίπου 40-45 cm, δηλαδή 2-3 κορμοί είναι αρκετοί για ένα τυπικό μπαλκόνι ή χαγιάτι.
• τότε πρέπει να βρείτε το υψηλότερο σημείο, από το οποίο ξεκινά η στερέωση του κορμού στις διαμέτρους.
• ο χώρος μεταξύ του κιβωτίου και του δαπέδου μπορεί να γεμίσει με θερμομονωτικό, για παράδειγμα, ορυκτοβάμβακα.
• όταν τοποθετείται ο μονωτής, όλα καλύπτονται με κόντρα πλακέ ή μοριοσανίδες.
• το περίγραμμα του υποδαπέδου κλείνει με αφρό πολυουρεθάνης.

Το πάτωμα καθαρίζεται από συντρίμμια, οι ρωγμές σφραγίζονται με αφρό πολυουρεθάνης. Για να μην πάει ο ήχος από τους τοίχους στο πάτωμα, αφήνεται ένα κενό μεταξύ της στεγνής επίστρωσης και του τοίχου. Μια ηχομονωτική ταινία από ειδικό αφρώδες πολυαιθυλένιο τοποθετείται κατά μήκος της περιμέτρου του μπαλκονιού. Και αυτό όχι μόνο προστατεύει από τον ήχο, αλλά επίσης εμποδίζει το τελικό δάπεδο να παραμορφωθεί λόγω της διαστολής.

Τι έπεται:

• στεγανοποίηση - τοποθετείται μια μεμβράνη με πάχος 80 μικρών ή περισσότερο, τα άκρα της μεμβράνης πρέπει να στερεωθούν με ταινία κάλυψης.
• τοποθέτηση στρώματος διογκωμένου πηλού - καλύτερα από 2 στρώματα διογκωμένου πηλού, και μεταξύ τους GSP.
• εγκατάσταση οδηγών κατά μήκος μεγάλων τοίχων, η επιφάνεια μεταξύ των οδηγών είναι ευθυγραμμισμένη με τον κανόνα.
• οι οδηγοί αφαιρούνται, οι παρατυπίες εξομαλύνονται και έτσι γίνεται το πρώτο στρώμα διογκωμένου πηλού.
• ακολουθούμενο από ένα ενδιάμεσο στρώμα GSP και πάλι ένα στρώμα διογκωμένης αργίλου - το ίδιο με το πρώτο.
• η επίστρωση είναι κλειστή, τα στοιχεία από το GSP κόβονται, οι αρμοί είναι κολλημένοι και οι αρμοί βιδώνονται με βίδες αυτοεπιπεδώματος κάθε 7 cm.

Και πάλι, οι φάροι εγκαθίστανται στην επιφάνεια της πλάκας σκυροδέματος. Αυτές μπορεί να είναι βίδες με αυτοκόλλητη τομή, οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους με ένα καλώδιο, κατά μήκος του οποίου εκτελείται η έκχυση. Όταν χύθηκε το μείγμα, οι φάροι αφαιρούνται. Μια ταινία πολυαιθυλενίου τοποθετείται κατά μήκος της περιμέτρου των τοίχων, δεν επιτρέπει στην επίστρωση να επεκταθεί και να σχηματίσει ρωγμές πάνω της. Στη συνέχεια, πρέπει να προετοιμάσετε το μείγμα, ακολουθώντας αυστηρά τις οδηγίες στη συσκευασία. Εάν το μείγμα είναι πολύ παχύ, δεν θα απλωθεί όπως θα έπρεπε, αλλά πολύ υγρό, αντίθετα, θα χωριστεί σε συστατικά.

Από τον τοίχο που βρίσκεται απέναντι από την είσοδο, η έκχυση πηγαίνει σε μικρές μερίδες. Το πάχος του στρώματος ρυθμίζεται από έναν κανόνα δόμησης ή μια σπάτουλα, η καλύτερη επιλογή είναι 3 mm. Οι φυσαλίδες αέρα θα αφαιρεθούν από τον κύλινδρο βελόνας. Σε ένα φρέσκο ​​αυτοεπιπεδούμενο πάτωμα, παρεμπιπτόντως, μπορείτε να περπατήσετε με παπούτσια με βελόνες στα πέλματα, δεν είναι δύσκολο να το βρείτε στην αγορά κτιρίων. Το αυτοεπιπεδούμενο δάπεδο θα στεγνώσει έως και τρεις ημέρες.

Το υποδάπεδο είναι έτοιμο, ήρθε η ώρα να στρώσουμε το πανωφόρι. Μπορείτε να κάνετε σχεδόν τα πάντα μόνοι σας.

Η τοποθέτηση πηγαίνει κατά μήκος του στηθαίου ξεκινώντας από τη μακρινή γωνία του δωματίου.

Ας αναλύσουμε την εγκατάσταση πλακιδίων σταδιακά.

• Η επιφάνεια καθαρίζεται καλά.
• Η συγκολλητική σύνθεση αναμιγνύεται σύμφωνα με τις οδηγίες, χρησιμοποιείται ακροφύσιο διάτρησης + αναμικτήρα.
• Η κόλλα εφαρμόζεται στην επιλεγμένη περιοχή, ένα στρώμα όχι μεγαλύτερο από 3 mm. Όχι περισσότερα από ένα τετράγωνα τη φορά, διαφορετικά η κόλλα θα στεγνώσει. Η επιφάνεια ισοπεδώνεται, η περίσσεια αφαιρείται με οδοντωτή σπάτουλα.
• Ακολουθεί η τοποθέτηση πλακιδίων. Η κόλλα εφαρμόζεται στην αντίστροφη πλευρά και ισοπεδώνεται ξανά με την ίδια σπάτουλα. Πάχος - 5 mm.
• Τα πλακάκια τοποθετούνται, πιέζονται προς τα κάτω, όλα ελέγχονται από το επίπεδο.
• Και έτσι - όλα τα επόμενα πλακάκια, μην ξεχάσετε να τοποθετήσετε πλαστικούς σταυρούς μεταξύ τους, έτσι ώστε οι ραφές να μην στραβώνουν. Εάν τα πλακάκια είναι κατασκευασμένα από πορσελάνινη πέτρα, η εγκατάσταση θα είναι απρόσκοπτη.
• Για μια μέρα, τα πάντα αφήνονται να στεγνώσουν, μετά τα οποία οι ραφές μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία με ενέματα.

Πρώτον, το υλικό μεταφέρεται στο μπαλκόνι, πρέπει να προσαρμοστεί στο δωμάτιο.

Τι να κάνω μετά:

• το υλικό απλώνεται σφιχτά στο τραχύ δάπεδο, έτσι ώστε οι άκρες του να βγαίνουν στους τοίχους και έτσι το λινέλαιο βρίσκεται για άλλη μέρα.
• τότε το υλικό θα πρέπει να κοπεί για να σχηματίσει ένα κενό μεταξύ αυτού και του τοίχου σε ένα εκατοστό, αυτή η απόσταση θα κλείσει στη συνέχεια με έναν πλίνθο.
• η πλίνθο εφαρμόζεται στον τοίχο, οι οπές στερέωσης γίνονται με διάτρηση.
• οι πείροι εισάγονται στις οπές, στη συνέχεια χρησιμοποιείται μια βίδα ή μια βίδα με αυτοκόλλητο.
• τοποθετείται μια λωρίδα για να καλύψει τον αγωγό καλωδίου.

Η εγκατάσταση του καταστρώματος απαιτεί προκαταρκτική εγκατάσταση του σκελετού σύμφωνα με το τυπικό σενάριο.

Δείτε τι πρέπει να κάνετε στη συνέχεια.

• Το πρώτο στοιχείο τοποθετείται κατά μήκος του τοίχου, μια βίδα αυτοεπιπεδώματος το στερεώνει στις οπές που βυθίζονται.
• Τοποθετείται ένας κρυμμένος συνδετήρας, ο οποίος είναι στερεωμένος στην ξυλεία στο αυλάκι της σανίδας. Στερεώνεται με βίδα αυτοεπιπεδώματος. Επισυνάπτονται και άλλα πάνελ.
• Η τοποθέτηση των άκρων απαιτεί την εύρεση των αρμών στα κορμούς, η στερέωση οφείλεται στην τοποθέτηση κλιπ.
• Ο εξωτερικός πίνακας είναι τοποθετημένος σε βίδες με αυτοκόλλητη τομή, όπως ο πίνακας εκκίνησης.

Τα κολλητικά δάπεδα από φελλό είναι η καλύτερη επιλογή εάν ο σχεδιασμός του δαπέδου είναι τόσο εξωτικός.

Πώς να φράξετε ένα υπόστρωμα:

• αντέχουν τις πλάκες φελλού στο μπαλκόνι για προσαρμογή.
• σήμανση?
• εφαρμόστε κόλλα σε ένα πιάτο, στη συνέχεια σε ένα άλλο.
• κολλήστε το μακρινό άκρο του κεραμιδιού.
• σπρώξτε την πλάκα.
• εφαρμόστε ένα τελειωτικό στρώμα βερνικιού.

Πρώτα, εκτελούνται όλες οι απαραίτητες μετρήσεις, στη συνέχεια το έλασμα κόβεται με παζλ. Κόψτε με μεγάλη ταχύτητα για να αποφύγετε το σπάσιμο.

Ας εξετάσουμε πώς να τελειώσουμε το δάπεδο με laminate.

• Ένα στρώμα τοποθετείται στην τραχιά επιφάνεια, το δάπεδο πρέπει να καθαριστεί.
• Το υπόστρωμα θα στερεωθεί με συρραπτικό κατασκευής ή απλή ταινία διπλής όψης.
• Μετά από αυτό, τοποθετείται η πρώτη σανίδα laminate. Κατά μήκος, διαγώνια, ψαροκόκαλο, τετράγωνα - υπάρχουν πολλοί τρόποι τοποθέτησης.
• Εάν η μέθοδος στερέωσης είναι μια κλειδαριά, τα επόμενα μέρη θα κλείσουν με τα προηγούμενα χωρίς προβλήματα.
• Αλλά στην περιοχή κατωφλιού, μπορεί να αρχίσουν δυσκολίες: η λαμέλα θα πρέπει να κοπεί για να εμβαθύνει.
• Το τελευταίο στοιχείο πρέπει να τοποθετηθεί μετά την κοπή, η κοπή πραγματοποιείται κατά μήκος. Εάν αποδείχθηκε όχι ομαλά, είναι εντάξει, αυτό το τμήμα θα καλύψει ακόμα την πλίνθο.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ειδικό χρώμα για σκυρόδεμα, το οποίο περιέχει πολυμερή πολυμερή: προστατεύουν από θερμικό σοκ, υψηλή υγρασία και διάβρωση. Η σύνθεση χρωματισμού δεν θα ξεθωριάσει στον ήλιο, αντιπροσωπεύεται επίσης από επαρκή αριθμό αποχρώσεων.

Τα χρώματα μπορεί να είναι ακρυλικά, εποξειδικά, πολυουρεθάνη. Λοιπόν, όλοι πιθανώς γνωρίζουν πώς να ζωγραφίζουν: η επιφάνεια καθαρίζεται, χωρίς σκόνη, ένα άτομο εφαρμόζει χρώμα στο πάτωμα με ρολό ή βούρτσα προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση και γεμίζει την επιφάνεια με ένα ομοιόμορφο στρώμα.

Η ζωγραφική ξεκινά από τη μακρινή γωνία προς την είσοδο. Σε ένα ανοιχτό μπαλκόνι, αυτή η μέθοδος σχεδίασης δαπέδου δεν είναι ασυνήθιστη: δεν είναι πάντα δυνατό (ή ακόμα και απαραίτητο) να καλύψετε το δάπεδο ή να το κάνετε να αυτοεπιπεδώνεται, να το εξοπλίσετε με θέρμανση. Αλλά το σκυρόδεμα μπορεί να βαφτεί σχεδόν πάντα.

Και εν κατακλείδι, μερικές συμβουλές που οι κύριοι δεν κουράζονται να επαναλαμβάνουν σε εκείνους που αποφάσισαν να κάνουν με αυτοεπισκευή (που είναι πάντα λίγο επικίνδυνο).

Συστάσεις επισκευής χωρίς τη συμμετοχή ειδικών:

• μικρές παρατυπίες και ατέλειες στο πάτωμα εξαλείφονται από το αυτοεπιπεδούμενο μείγμα, αλλά με αξιοσημείωτες διαφορές δεν εξοικονομεί - χρειάζεται μόνο το κιβώτιο.
• εάν επιλεγούν κεραμικά πλακίδια ως επένδυση, ένα ξηρό, ημίξηρο ή τσιμεντοκονία θα γίνει το υποδαπέδιο.
• αν θέλετε να επικεντρωθείτε ειδικά στη μόδα, τις τάσεις, τότε είναι καλύτερο να μην βρείτε ένα ξύλινο πάτωμα-αισθητικό, φιλικό προς το περιβάλλον και ζεστό, ακόμη και οικονομικό, και κανείς δεν θα κατηγορήσει ότι είναι ντεμοντέ.
• για ανοιχτό μπαλκόνι, μια σανίδα βεράντας θα ήταν μια εξαιρετική λύση.
• εάν επιλέξετε ένα laminate για χαγιάτι ή μπαλκόνι, είναι επιθυμητό να είναι 32 τάξεις.
• αν έχει τοποθετηθεί λινέλαιο, ας είναι ένα συμπαγές κομμάτι υλικού και όχι ένα "διπλό" δάπεδο, δηλαδή δύο θραύσματα το ένα δίπλα στο άλλο.
• το αυτοεπιπεδούμενο δάπεδο είναι καλό για όλους, αλλά η επιφάνεια μπορεί να αποδειχθεί αρκετά ολισθηρή, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε χαλιά.
• το χαλί είναι πειστικό εάν η χαγιάτι ή το μπαλκόνι γίνεται προέκταση του σαλονιού.
• το δάπεδο από πλάκες OSB (αυτό είναι φθηνό) τοποθετείται επίσης στο μπαλκόνι, μετά το οποίο βάφονται, μετά το αστάρωμα.

Υπάρχουν πολλές επιλογές, υπάρχει πάντα μία που θα ικανοποιήσει τις ανάγκες των ιδιοκτητών. Και πριν από την αυτο -επιδιόρθωση, η κατανόηση του θέματος δεν θα βλάψει - δηλαδή, μελετώντας τις οδηγίες εγκατάστασης, καθώς και παρακολουθώντας μερικά κύρια μαθήματα σε μορφή βίντεο.

Καλή τύχη!

Πώς να μονώσετε και να στερεώσετε το δάπεδο στο μπαλκόνι, δείτε το βίντεο.